Prof. dr hab. n. med. i n. o zdr. Lubomir Bodnar

Zdjęcie Prof. dr hab. n. med. i n. o zdr. Lubomira Bodnara

Prof. dr hab. n. med. i n. o zdr. Lubomir Bodnar

Dziekan Wydziału Nauk Medycznych i Nauk o Zdrowiu
Polski onkolog kliniczny, profesor nauk medycznych i nauk o zdrowiu. Specjalizuje się w onkologii klinicznej, w szczególności w nowotworach jajnika, nerki i jelita grubego, a także w badaniach klinicznych i wdrażaniu nowych terapii ukierunkowanych molekularnie i immunoterapii. Od 2021 r. pełni funkcję Dyrektora Siedleckiego Centrum Onkologii, a od 2025 r. również Dziekana Wydziału Nauk Medycznych i Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu w Siedlcach.

Życiorys

W 1994 r. ukończył studia w Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi.

W 1998 r. uzyskał specjalizację z chorób wewnętrznych w Wojskowym Instytucie Medycznym w Warszawie, w 2001 r. z chemioterapii nowotworów, a w 2003 r. ze specjalizacji w onkologii klinicznej.

Stopień doktora nauk medycznych uzyskał w 2008 r. na podstawie rozprawy „Cystatyna C jako nowy wskaźnik filtracji kłębuszkowej u chorych na raka jajnika leczonych cisplatyną".

W 2014 r. obronił habilitację nt. „Znaczenie prognostyczne i predykcyjne ekspresji wybranych komponentów szlaków WNT/BETA-KATENINA i PI3K/AKT/mTOR u chorych na zaawansowanego raka nerki leczonych ewerolimusem".

Tytuł profesora nauk medycznych w dziedzinie nauk medycznych i nauk o zdrowiu otrzymał w 2025 r.

Kariera zawodowa

Z onkologią kliniczną związany od 1998 r. Pracował kolejno jako lekarz ambulatorium i kierownik przychodni lekarskiej, asystent, adiunkt i ordynator w Wojskowym Instytucie Medycznym, następnie jako kierownik Kliniki Onkologii i Immunoonkologii w Olsztynie.

Od 2021 r. Dyrektor Siedleckiego Centrum Onkologii, od 2025 r. Dziekan Wydziału Nauk Medycznych i Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu w Siedlcach.

Założył i rozwinął Biuro Badań Klinicznych w Siedleckim Centrum Onkologii w ramach którego aktywowano ponad 40 projektów klinicznych faz I–III.

Działalność naukowa i dydaktyczna

Autor i współautor ponad 200 publikacji naukowych. Recenzent w 12 przewodach doktorskich i 4 habilitacyjnych.

Od 2015 r. wiceprzewodniczący i współzałożyciel Polskiej Grupy Onkologii Ginekologicznej (PGOG) działającej w ramach sieci ENGOT, a od sierpnia 2025 r. pełni funkcję przewodniczącego PGOG.

Prowadzi badania nad immunoterapią, terapiami celowanymi, biomarkerami w leczeniu nowotworów oraz klinicznymi strategiami leczenia raka jajnika i endometrium.

Współautor 6 zaleceń i rekomendacji dotyczących leczenia raka jajnika i endometrium.

Pełnił funkcję głównego badacza i współbadacza w około 60 projektach naukowych – zarówno krajowych (KBN, STRATEGMED), jak i międzynarodowych.

Członkostwo w towarzystwach naukowych

  • PTOK – Polskie Towarzystwo Onkologii Klinicznej
  • ESGO – European Society of Gynaecological Oncology
  • ESMO – European Society for Medical Oncology
  • ASCO – American Society of Clinical Oncology
  • PTO- Polskie Towarzystwo Onkologii
  • PTGO- Polskie Towarzystwo Ginekologii Onkologicznej

Wyróżnienia i nagrody

  • Nagroda Rektora SGH za najlepszą pracę podyplomową z farmakoekonomiki (2011)
  • Medal „Zasłużony dla Wojskowej Służby Zdrowia" (2014)
  • Liczne nagrody indywidualne i zespołowe Rektora Uniwersytetu w Siedlcach, Rektora Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego oraz Dyrektora Wojskowego Instytutu Medycznego za osiągnięcia naukowe i dydaktyczne